Szkockie Ale
Pobierz PDF
Podstawowe parametry:
Ekstrakt początkowy: 8-10°Blg
Ekstrakt końcowy: 2,5-4°Blg
Zawartość alkoholu: 3,0-4,0% obj.
Goryczka: 10-20 IBU
Barwa: 25-45°EBC
Wygląd:
Barwa piwa czerwona do ciemno miedzianego, klarowne. Piana beżowa, zwarta, niska do średnio obfitej, nietrwała.
Aromat:
Balans słodowo-estrowy. Średnio niski aromat słodowy o charakterze skórki chleba, precelków, kruchych ciastek, herbatników lub miodu gryczanego (pochodzący od jęczmienia, nie od dodatku miodu lub utlenienia). Mogą go uzupełniać niskie nuty karmelowe, kojarzące się ze świeżo palonym cukrem. Estry owocowe o aromacie owoców pestkowych na poziomie niskim do średnio niskiego. Nuty chmielowe najwyżej na niskim poziomie, o typowo angielskim charakterze (ziemisty, tytoniowy, kwiatowy, porzeczkowy). Dopuszczalny niski poziom diacetylu.
Smak:
Balans słodowo-estrowy. Podobnie jak w aromacie, dominuje słodowość o ciastkowo-herbatnikowym charakterze, na poziomie średnio niskim, z możliwymi niskimi nutami karmelu i miodu gryczanego (pochodzący od jęczmienia, nie od dodatku miodu lub utlenienia). Niskie do średnio niskich estry owocowe (owoce pestkowe) muszą współgrać ze słodowością. Chmiel angielski na poziomie niskim do średnio niskiego. Dopuszczalny niski poziom diacetylu. Finisz wytrawny, krótki, lekko słodowy.
Goryczka:
Niska, chmielowa, krótka, łagodna, prawie niezauważalna.
Odczucie w ustach:
Pełnia niska do średnio niskiej. Tekstura od nieco wodnistej do lekko kremowej. Wysycenie niskie do średniego. Diacetyl o ile obecny odczuwalny jako śliskość na podniebieniu. Buduje on także odczucie pełni.
Komentarz:
Lekkie, ciemne, słodowe, nisko nachmielone, szkockie piwo górnej fermentacji. Podobne do ciemnego mild ale, ale mniej owocowe. Od swojego eksportowego kuzyna różni się głównie intensywnością smaków, przy zachowaniu podobnego balansu.
Surowce i technologia:
Słód pale ale (najlepiej słodowany w małych, angielskich słodowniach, często z odmiany Maris Otter) może stanowić nawet 100% zasypu. Tradycyjnie piwo barwiono karmelem, obecnie można użyć słodów karmelowych (w Wielkiej Brytanii często nazywane są crystal i potrafią nieco różnić się od kontynentalnych) lub niewielkich (1-2%) ilości palonego jęczmienia. Dla zwiększenia kremowości można dodać niewielką ilość owsa, choć nie jest to powszechnie stosowana praktyka. Chmiel angielski. Drożdże szkockie o niskim poziomie odfermentowania, dające słodowy profil piwa. W celu uzyskania wyższej słodowości można zacierać w nieco wyższych temperaturach, pamiętając jednak, że piwo ma być wytrawne.
Historia:
Tradycja produkcji piwa w Szkocji liczy sobie około 5000 lat, jednak opisywany styl powstał prawdopodobnie w okolicach przełomu XVI i XVII w., kiedy do piwa powszechnie już dodawano chmiel, a produkcja trunku stała się bardziej zorganizowana. Do tej pory jest tam popularny.
Przykłady komercyjne:
Caledonia „Smooth”, Orkney „Raven Ale”, PINTA „70/- Szylingów”
2023-10-18: Mateusz Puślecki – opracowanie na podstawie opisu stylu Szkockie Ale autorstwa Przemysława Szczepańczyka z kompendiumpiwa.pl
2023-11-02: Łukasz Wróblewski – recenzja