Autor: Jan Gadomski
na podstawie opisu BJCP
Parametry:
Ekstrakt: 12-16⁰ Blg
Ekstrakt końcowy: 0,5-3⁰ Blg
Zawartość alkoholu: 5-7% obj.
Goryczka: 20-35 IBU
Barwa: 10-27 EBC
Aromat:
Intensywny, owocowy, przyprawowy, z zaznaczonymi cechami chmielowymi. Ewidentnie owocowy od pracy drożdży, od poziomu średniego, nawet do wysokiego. Estry przybierają charakter cytrusowy, czerwonego jabłka, bananowy, gumy balonowej. Drożdże wnoszą również aromaty fenolowe (przyprawowe, pieprzne, waniliowe, gałki muszkatołowej, rzadziej goździka), ale nie są one dominujące (natężenie niskie do średniego). Wyraźnie zaznaczone aromaty chmielowe (owocowe, ziemiste, kwiatowe) na poziomie od niskiego do średniego. Choć chmiele nowowfalowe nie są tradycyjnie stosowane, to delikatne podkreślenie cytrusowości, nie powinno być traktowane jako wada. Słodowość w tle, na niskim poziomie o charakterze zbożowym, choć ciemniejsze wersje mogą dodawać aromatów kojarzących się z herbatnikami i/lub tostami. Delikatne nuty kwaśne mogą się pojawić, ale maksymalnie do poziomu niskiego. W mocniejszych wersjach, dopuszcza się miękkie aromaty alkoholowe do poziomu niskiego, nie mogą być jednak rozpuszczalnikowe i drapiące w nozdrza.
Wygląd:
Barwa od słomkowej do ciemno pomarańczowej. Klarowny, choć lekka mętność nie powinna być traktowana jako wada. Piana wysoka i trwała w kolorze od białej do kremowej. W lekko kwaśnych wersjach, piana może opadać szybciej. Wyraźnie widoczne musowanie.
Smak:
Większość piw w tym stylu będzie wydawało się słodsze niż wskazywałoby na to odfermentowanie, dopuszczalne są więc wersje zarówno wytrawne jak i pół wytrawne. W smaku, podobnie jak w aromacie, dominują aromaty owocowe, pochodzące od pracy drożdży, na poziomie od średniego do wysokiego. Owocowość uzupełniają aromaty odchmielowe na poziomie od niskiego do średniego i przybierają charakter kwiatowy, ziemisty, przyprawowy, a także delikatnie cytrusowy. Przyprawowe fenolowe smaki na poziomie od średnio niskiego do średniego, kojarzyć się powinny z wanilią, gałką muszkatołową, pieprzem. Słodowość od niewyczuwalnej do średnio niskiej o charakterze zbożowym, tostowym, herbatnikowym. Smaki alkoholowe mogą uzupełniać profil do poziomu średnio niskiego, ale nie mogą być ostre, rozpuszczalnikowe. Balans zależy od użytego szczepu drożdży i może być skierowany w stronę owocową, lub może być na równi między owocowością, a przyprawowością. Rola goryczki jest drugoplanowa i może być zastąpiona kwaśnością do poziomu średnio niskiego.
Goryczka:
Goryczka od średnio niskiej do średniej, ma za zadanie kontrować słodowość i owocowość. Pochodzi nie tylko od chmielu, ale również od fenoli i alkoholu. Delikatna szorstkość nie powinna być traktowana jako wada.
Odczucie w ustach:
Pełnia od niskiej do średniej, nagazowanie wysokie. Lekka cierpkość jest dopuszczalna w kwaśniejszych wersjach. Alkoholowe rozgrzewanie może występować do poziomu średnio niskiego, ale nie może być piekące. Może wystąpić szczypanie w język i dopóki pochodzi od wysokiego nagazowania, nie powinno być traktowane jako wada.
Surowce:
Podstawą zasypu jest słód Pilzneński i/lub Pale Ale, czasami z niewielką domieszką słodu Wiedeńskiego lub Monachijskiego. Dopuszcza się użycie niesłodowanej pszenicy i płatków zarówno owsianych jak i pszennych. Niewielki udział słodów specjalnych, wnoszących aromaty herbatnikowe, może wzbogadzić profil piwa. Chmiele w głównej mierze kontynentalne, choć niezbyt obfite chmielenie odmianami nowofalowymi, może być pozytywne dla profilu piwa. Typowe belgijskie drożdże do Saisonów.
Wrażenie Ogólne:
Złożone, aromatyczne, rześkie, tradycyjne piwo belgijskie.
Przykłady komercyjne:
Otwarcie Sezonu – Browar Trzech Kumpli, Saison – Browar Incognito, Szczyt Sezonu” – Browar Trzech Kumpli
