New Zealand Session West Coast IPA*
Podstawowe parametry:
Ekstrakt początkowy: 10,5-12,9°BLG
Ekstrakt końcowy: 1,5-3,5°BLG
Zawartość alkoholu: 3,5-4,9% obj.
Goryczka: 35-60 IBU
Barwa: 6-18°EBC
*piwowar musi podać podczas zgłoszenia piwa, jakiej odmiany lub jakich odmian nowozelandzkiego chmielu użył. Dozwolone wyłącznie odmiany, które powstały i zostały wyhodowane w Nowej Zelandii.
Wygląd:
Barwa piwa od słomkowej do złotej. Lekka opalizacja spowodowana chmieleniem na zimno jest dopuszczalna. Piana koloru białego, od średnio wysokiej do obfitej, gęsta i trwała.
Aromat:
Zdominowany przez intensywne aromaty nowozelandzkich chmieli na poziomie od średnio wysokiego do wysokiego. Mogą mieć one charakter cytrusów, owoców tropikalnych, sosny, żywicy, kwiatów, czarnej porzeczki i inne typowe dla nowofalowych nowozelandzkich odmian. Dominujący aromat cebulowy, czosnku, szczypiorku jest niepożądany i jest wadą, może występować, ale nie może dominować profilu chmielowego. Delikatne nuty słodowe mogą występować – maksymalnie do poziomu średnio niskiego, ale jedynie jako tło dla aromatów chmielowych i powinny mieć one czysty, zbożowy charakter, bez nut karmelowych czy melanoidynowych. Owocowe estry w typie czerwonego jabłka, gruszek, żółtych owoców powstałe w wyniku fermentacji są dopuszczalne jedynie na niskim poziomie i nie mogą wybijać się ponad pozostałe składowe bukietu. Brak trawiastości, brak ściągania, brak alkoholowości.
Smak:
Intensywnie chmielowy; o charakterze cytrusów, owoców tropikalnych, żywicy, sosny, kwiatów, czarnej porzeczki i innych typowych dla nowozelandzkich odmian chmielu – na poziomie od średniego do wysokiego. Dominujący smak cebulowy, czosnku, szczypiorku jest niepożądany i jest wadą, może występować, ale nie może dominować profilu chmielowego. Słodowość występuje jedynie na niskim poziomie, stanowiąc tło dla smaków chmielowych i ma ona czysty, zbożowy charakter bez nut karmelowych czy melanoidynowych. Owocowe estry w typie czerwonego jabłka, gruszek, żółtych owoców powstałe w wyniku fermentacji są dopuszczalne jedynie na niskim poziomie i nie mogą wybijać się ponad pozostałe składowe smaku. Ogólny balans piwa przesunięty zdecydowanie w stronę chmielowo–goryczkową z wytrawnym chmielowym finiszem. Brak trawiastości, brak ściągania, brak alkoholowości.
Goryczka:
Chmielowa, od średniej do średnio wysokiej. Średniej długości. Nie powinna być ściągająca, łodygowa, piołunowa lub w inny sposób nieprzyjemna w odbiorze.
Odczucie w ustach:
Treściwość niska do średnio niskiej. Wysycenie od średnio niskiego do średniego. Piwo powinno być wyraźnie wytrawne i orzeźwiające. Brak alkoholowego rozgrzewania.
Komentarz:
Lżejsza wersja West Coast IPA, która mimo obniżonych parametrów zachowuje charakterystyczną intensywną chmielowość od dodatku wyłącznie odmian nowozelandzkich. Bardziej wytrawne i goryczkowe od klasycznego American IPA. Od American Pale Ale, poza dodatkiem chmielu nowozelandzkiego, odróżnia je z reguły wyższa goryczka, balans słodowo-chmielowy przesunięty bardziej w stronę chmielu i większa wytrawność. Bardzo wysoka pijalność jest kluczową cechą stylu.
Surowce i technologia:
Bazę piwa stanowi amerykański dwurzędowy słód pale ale, którego najlepszym odpowiednikiem dostępnym w Europie może być słód pilzneński. Słody karmelowe, jeśli zostaną użyte, powinny stanowić niewielki procent zasypu (raczej symbolicznie do korekcji barwy), gdyż wysoka treściwość i posmaki karmelowe są niepożądane. Niezbędne jest użycie nowofalowych odmian chmielu, wyłącznie z Nowej Zelandii, zastosowanych także na zimno. W celu uzyskania pożądanego aromatu i smaku stosuje się często chmielenie na zimno. Neutralne drożdże górnej fermentacji o stosunkowo czystym profilu smakowym.
—————-
2023-06-01: Damian Kopka – opracowanie opisu stylu na podstawie opisu West Coast IPA Bartosza Markowskiego
2023-10-17: Mateusz Puślecki – korekty i poprawki
2023-10-30: Kacper Jasica, Łukasz Wróblewski – recenzja