Peated Stout
Podstawowe parametry:
Ekstrakt początkowy: 12,0 – 14,0° Blg
Ekstrakt końcowy: 2,5 – 4,0° Blg
Zawartość alkoholu: 4,5 – 6,5% obj.
Goryczka: 30-50 IBU
Barwa: 60-80 EBC
Wygląd:
Bardzo ciemnobrązowe lub czarne, często nieprzejrzyste. Może mieć brązowe lub rubinowe przebłyski i powinno być klarowne – jeśli da się to stwierdzić zważywszy barwę. Piana brązowa, obfita, średnio zwarta, średnio trwała, może oblepiać szkło.
Aromat:
Balans palono-torfowy. Średnio niski do średnio wysoki aromat słodowy o palonym, kawowym, czekoladowym charakterze, połączony ze średnio niskimi do średniowysokich aromatami torfowymi (ziemi torfowej, ziemiste, dymne, ogniskowe, rzadziej drzewne) pochodzącymi z słodów wędzonych torfem. Aromaty od wędzonych słodów (wędliny, oscypek) są niepożądane. Aromaty słodowe o charakterze biszkoptów, herbatników na poziomie od niskiego do średnio niskiego. Estry owocowe o charakterze wiśni, jagód, agrestu, borówek, rodzynek, żurawiny na poziomie niskim do średnio niskiego, jednak nigdy nie powinny przysłaniać aromatów wędzonki i palonych. Aromaty porzeczek dopuszczalne na poziomie do niskiego, mogą pochodzić zarówno z estrów, jak i z chmielu, który powinien być wyczuwalny na poziomie najwyżej średnio niskim i mieć angielski charakter ciemnych owoców, ziemisty lub kwiatowy.
Smak:
Balans palono-torfowy. Dominują smaki palonego ziarna od średnio niskiego do średnio wysokiego poziomu: kawa, lukrecja, czekolada. Torfowe nuty (ziemi torfowej, ziemiste, dymne, ogniskowe, rzadziej drzewne) wyczuwalne na drugim planie, na poziomie średnio niskim do średniowysokiego. Nuty od wędzonych słodów (wędliny, oscypek) są niepożądane. Podstawa słodowa powinna mieć klasyczny angielski herbatnikowy, biszkoptowy charakter i być wyczuwalna na poziomie średnio niskim do średniego. Estry owocowe o charakterze ciemnych owoców (wiśni, jagód, agrestu, borówek, rodzynek, żurawiny) na poziomie od niskiego do średnio niskiego. Chmiel powinien być wyczuwalny w tle, na poziomie do niskiego, o charakterze typowym dla odmian brytyjskich (owocowy, ziemisty, kwiatowy). Finisz wytrawny. Posmak długi, o palonym, torfowym charakterze. Palone ziarno może wnieść odrobinę kwasowości, ta powinna być na poziomie nie wyższym niż niski.
Goryczka:
Średnio niska do średnio wysokiej, średniej długości – nie może być nieprzyjemna. Pochodzić może z palonego ziarna, dymnych fenoli lub od chmielu. Nie powinna zalegać, ale może być lekko ostra.
Odczucie w ustach:
Pełnia średnio niska do średnio wysokiej. Odczucie aksamitności, kremowości, gładkości. Wysokie odfermentowanie, nie może być lepkie ani mdłe. Wysycenie niskie do średniego. Ze względu na duży udział palonego ziarna, stopień odfermentowania i ilość dodanego chmielu, piwo może być nieco ściągające, ale na poziomie wyższym niż niski powinno to być uznane za wadę.
Komentarz:
Czarne, palone, torfowe, wytrawne, gorzkie angielskie piwo górnej fermentacji. Torfowa wersja stoutu – pod względem mocy ekstraktu początkowego oscyluje pomiędzy Dry Stout a Foreign Extra Stout. Nuty wędzonki drzewnej są nieodpowiednie w tym stylu.
Surowce i technologia:
Podstawa to brytyjski słód jasny z dodatkiem słodów wędzonych torfem. Trzeba jednak pamiętać o odpowiednich proporcjach dodatku słodu torfowego, aby nie zdominował smaku i aromatu piwa. Dodatek słodów wędzonych drewnem jest nieodpowiedni. Duża ilość palonego jęczmienia. Dodatek owsa może zwiększyć kremowość piwa, powinno się jednak uważać, by piwo nie nabrało nadmiernie owsianego smaku. Angielskie chmiele. Brytyjskie drożdże o wysokim stopniu odfermentowania i kłaczkowania oraz średniej produkcji estrów.
Przykłady komercyjne:
AleBrowar – Smoky Joe, Golem – Gehenna, Jan Olbracht -Piotrek z Bagien Smoked Stout, Waszczukowie „Łycha Zbycha”.
2023-10-28: Mateusz Puślecki – opracowanie na podstawie opisu stylu Wędzony Stout z kompendiumpiwa.pl autorstwa Przemysława Szczepańczyka
2023-11-02: Łukasz Wróblewski – recenzja