Autor: Przemysław Szczepańczyk
opis pochodzi z Kompendium Piwa Viking Malt
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 11-12,5°Blg
Ekstrakt końcowy: 3-4,5°Blg
Zawartość alkoholu: 4,2-5,8% obj.
Goryczka: 30-45 IBU
Barwa: 7-14 EBC:
Codzienne jasne piwo o bogatym, złożonym, słodowo-chmielowym smaku i aromacie. Orzeźwiające, z wyczuwalną, nieco zalegającą, ale zawsze gładką goryczką.
Wyróżniki stylu:
Orzeźwiające, gorzkie, złożone, zbalansowane, słodowo-chmielowe, pełne. Mocniejsze, bardziej złożone, chmielowe i gorzkie niż czeskie lekkie jasne piwa. Bardziej słodowe, pełniejsze, bogatsze w aromaty powstałe w procesie fermentacji i mniej wytrawne niż Pilsner Niemiecki.
Historia:
Stworzone w Pilznie przez Josefa Grolla w 1842 roku. Szybko zdobyło szerokie grono wielbicieli, po czym w wielu miejscach na całym świecie zaczęto warzyć piwa „typu pilzneńskiego”, które pozostało najpopularniejszym stylem piwnym świata do czasu II wojny światowej. Wtedy to, w USA, ze względu na oszczędności oraz sprowokowaną przez mobilizację mężczyzn chęć poszerzenia rynku o kobiety (które zdaniem amerykańskich speców od marketingu wolały piwa mniej gorzkie i mniej intensywne w smaku) stworzono dominujące obecnie na rynku piwo w stylu określanym jako po prostu Lager.
Aromat:
Bogaty, złożony bukiet, na który składają się aromaty czeskiego chmielu o kwiatowym, ziołowym i/lub korzennym charakterze oraz chlebowe lub zbożowe nuty słodu pilzneńskiego. Oba aromaty powinny być na poziomie średnim, a balans między nimi może być przesunięty w dowolną stronę, nigdy nie może być jednak mowy o wyraźnej dominacji jednego z tych aspektów nad drugim. Estry owocowe dopuszczalne na poziomie najwyżej iskim, o charakterze czerwonych jabłek lub gruszek. Diacetyl na poziomie do średnio-niskiego może dopełnić bukiet, ale nie jest wymagany. opuszczalny niski poziom H2S. Inne aromaty siarkowe, aldehyd octowy oraz aromaty będące efektem utlenienia są wadą.
Smak:
Smak możliwie zbliżony do aromatu, nie powinien wnosić nowych doznań, których nie można było przewidzieć po zapoznaniu się z aromatem. Wszystkie uwagi co do aromatu odnoszą się więc także do smaku. Finisz półwytrawny, średnio długi, o złożonym chmielowo-słodowym charakterze z dopuszczalną nutą diacetylu.
Goryczka:
Średnia, chmielowa, trochę zalegająca, ale gładka, zachęcająca do wzięcia kolejnego łyka.
Wygląd:
Piwo jasnozłote do ciemnozłotego. Klarowne. Piana drobna, zwarta, obfita, biała, trwała.
Odczucie w ustach:
Pełnia średnia. Wysycenie średnie do średnio-wysokiego. Możliwa niska lepkość od cukrów resztkowych oraz oleistość od diacetylu.
Surowce i technologia:
Słód pilzneński i czeski chmiel (Żatecki, Sladek, Cervenak itp.). Dopuszczalny niewielki dodatek najjaśniejszych słodów karmelowych w celu podbicia pełni, jednak należy się starać, by cała pełnia wynikała z odpowiednio przeprowadzonego zacierania, które tradycyjnie odbywa się dekokcyjnie. Czyste lub umiarkowanie estrowe czeskie drożdże dolnej fermentacji. Fermentacja w możliwie niskich temperaturach może pomóc zachować więcej diacetylu. Miękka, nisko zmineralizowana woda.
Przykłady komercyjne:
Pilsner Urquell, Uneticka 12, Budveiser Budvar, Łańcut & Pinta Kryształ, Sandomierz Chochliki Wieczorne, Brokreacja The Teacher, Czeski Pils Cieszyński Browar Zamkowy Cieszyn, Rodowite Pils Doctor Brew
Tabela natężeń (0 – brak, 1 – niski, 2 – średnio-niski, 3 – średni, 4 – średnio-wysoki, 5 – wysoki):
