Autor: Jan Gadomski
Parametry:
Ekstrakt: 13-16⁰ Blg
Ekstrakt końcowy: 0-1⁰ Blg
Zawartość alkoholu: 6,5-8,8% obj.
Goryczka: 25-50 IBU
Barwa: 6-12 EBC
Aromat:
Zdominowany przez nowofalowe chmiele przywodzące na myśl białe wino i/lub owoce tropikalne na poziomie wysokim. Podbudowa słodowa ledwo wyczuwalna, najczęściej w postaci aromatu biszkoptów, zboża, jasnego pieczywa, do poziomu niskiego. Estry, jeżeli występują, dobrze komponują się z aromatami chmielu, maksymalnie do poziomu średnio niskiego. W mocniejszych wersjach może być wyczuwalny alkohol na niskim poziomie, ale nie może być rozpuszczalnikowy, drapiący w nos.
Wygląd:
Barwa słomkowa lub złota z widocznym musowaniem. Ideał do którego powinien dążyć piwowar to idealna klarowność, ale zmętnienie do poziomu średnio niskiego nie powinno być uznawane za wadę. Piana wysoka, biała, średnio trwała.
Smak:
Bardzo wytrawne, z wysokim smakiem chmielowym o charakterze białego wina i/lub owoców tropikalnych. Słodowość na dalszym planie, maksymalnie na poziomie niskim, jeżeli wyczuwalna, przybiera charakter białego pieczywa, biszkoptów. Estry, maksymalnie na poziomie średnio niskim, powinny przyjmować charakter zbliżony do aromatów odchmielowych i dobrze się z nimi komponować. Niski poziom szlachetnych smaków alkoholowych jest dopuszczalny w mocniejszych wersjach, ale nie powinien być fuzlowy, rozpuszczalnikowy, ostry albo szczypiący. Balans zdecydowanie po stronie chmielowej.
Goryczka:
Goryczka, pochodzenia chmielowego, od średnio niskiej do średniej, nie powinna zbyt absorbować kubków smakowych.
Odczucie w ustach:
Pełnia od niskiej do średniej, nagazowanie od średnio wysokiego do wysokiego, a nawet bardzo wysokiego, powinno przyjemnie musować na języku i przywodzić na myśl białe wino musujące. Delikatna kremowość i gładkość jest dodatkowym atutem, choć nie jest wymagana. Lekkie alkoholowe rozgrzewanie może wystąpić w mocniejszych wersjach.
Surowce:
Podstawą zasypu jest słód pilzneński. Dla rozjaśnienia barwy, używa się płatków ryżowych i/lub kukurydzianych, a dla nadania piwu ciała – owsianych. Nowofalowe chmiele przypominające w aromacie białe wino oraz owoce tropikalne. Drożdże o neutralnym profilu lub z niewielką ilością produkowanych estrów. Dla uzyskania pełnego odfermentowania, używa się enzymów (alfa amylazy lub glukoamylazy) na etapie zacierania i/lub fermentacji. Użycie butelek szampański, które wytrzymują większe ciśnienie, nie będzie przesadą.
Wrażenie Ogólne:
Nowa odmiana IPA, po raz pierwszy uwarzona w listopadzie 2017 roku, przez Kima Sturdavanta w browarze Social Kitchen & Brewery z San Francisco. Bardzo jasna, super wytrawna, wysoko wysycona, z niską goryczką. W aromacie z intensywnością New Englanda, a w profilu przywodząca na myśl białe wino. Do produkcji używa się enzymów, które pomagają w odfermentowaniu piwa do zera. Jest odpowiedzią zachodniego wybrzeża na zalewające rynek New Englandy. W skrócie to połączenie West Coast IPA z New England IPA.
Przykłady komercyjne:
Przykłady komercyjne: Beatnik (Kingpin), Skutery i Brutalne Disco (Piwne Podziemie), Brutus (Palatum), Brutislav (Piwne Podziemie).
Natężenia: 0- brak, 1-niski, 2-średnio-niski, 3-średni, 4-średnio-wysoki, 5-wysoki
