Autor: Przemysław Szczepańczyk
opis pochodzi z Kompendium Piwa Viking Malt
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 11-14°Blg
Ekstrakt końcowy: 2,8-4,5°Blg
Zawartość alkoholu: 4-5,5% obj.
Goryczka: 16-30 IBU
Barwa: 32-56 EBC
Niemieckie pełne piwo o ciemnomiedzianej lub brązowej barwie, lekko słodkie i sycące. Do końca XIX w. najpopularniejszy styl piwa w Niemczech.
Wyróżniki stylu:
Ciemne niemieckie pełne piwo dolnej fermentacji, słodkawe, sycące, nisko wysycone, łagodne. Ciemniejsze i słodsze od Marcowego. Słodsze, mniej orzeźwiające, pełniejsze i mniej czekoladowe od Schwarzbiera. Mniej karmelowe, miej chmielowe i o czystszym profilu niż ciemne piwa czeskie. Słodsze i o mniejszym ekstrakcie i zawartości alkoholu od Koźlaka.
Historia:
Tradycyjny bawarski styl, który dominował na niemieckich stołach do końca XIX w. Za ciemny kolor odpowiada w dużej mierze metoda produkcji zakładająca wielokrotną dekokcję i intensywne, długie gotowanie.
Aromat:
Średni do średniowysokiego złożony aromat słodowy o charakterze ciemnego chleba, skórki od chleba, często z nutami czekolady, ciastek czekoladowych, kakao. Dopuszczalne średnio niskie aromaty karmelu lub toffi. Niedopuszczalne aromaty kawowe, palone. Niska ziołowa, kwiatowa lub korzenna chmielowość może być wyczuwalna, ale nie jest wymagana. Czysty profil fermentacji, bez estrów, aromatów siarkowych. Dopuszczalny niski diacetyl.
Smak:
Złożona słodowość dominuje charakter piwa. Powinna być na średnim poziomie i zawierać nuty skórki lub okruszków chleba. Charakter ten często uzupełniają nuty karmelowe, toffi, winogronowe, rodzynkowe, kakaowe. Najczęściej w smaku wyczuwalny jest niski poziom aromatów szlachetnych niemieckich chmieli, ale brak tego elementu nie jest wadą. Finisz krótki, półwytrawny do półsłodkiego, skontrowany jednak goryczką, chlebowy lub kakaowo-ciasteczkowy. Dopuszczalny niski diacetyl.
Goryczka:
Średnia, chmielowa, zapewnia odpowiednią kontrę dla słodkawego finiszu, czyniąc piwo pijalnym i nie zamulającym.
Wygląd:
Ciemnomiedziane do ciemnobrązowego. Klarowne. Piwna beżowa do jasnobrązowej, zwarta, obfita, trwała.
Odczucie w ustach:
Pełnia średnia do średnio wysokiej. Gładkie, kremowe, sycące, dekstrynowe, ale nie lepkie. Wysycenie średnio niskie.
Surowce i technologia:
Głównie słód monachijski (do 100%), słód pilzneński, słody melanoidynowe, ewentualnie niewielkie ilości słodów czekoladowych i/lub karmelowych. Szlachetne niemieckie chmiele. Czyste niemieckie drożdże dolnej fermentacji. Tradycyjnie stosuje się zacieranie dekokcyjne (nawet trójwarowe) oraz długie, intensywne gotowanie.
Przykłady komercyjne:
Ayinger Altbairisch Dunkel, Ettaler Kloster Dunkel, HackerPschorr Alt Munich Dark, Weltenburger Kloster BarockDunkel, Kormoran Ciemne, Pinta Czarna Dziura, Książęce Ciemne Łagodne, Ełckie Mazurski Browar