West Coast India Pale Ale
Autor: Bartosz Markowski
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 13,8-17,0° Blg
Ekstrakt końcowy: 2,0-3,5° Blg
Zawartość alkoholu: 5,5-7,5% obj.
Goryczka: 40-80 IBU
Barwa: 6-18 EBC
Aromat: Zdominowany przez intensywne aromaty amerykańskich chmieli na poziomie od średniowysokiego do wysokiego. Mogą mieć one charakter cytrusów, owoców tropikalnych, sosny, żywicy, kwiatów, czarnej porzeczki i inne typowe dla nowofalowych odmian. Delikatne nuty słodowe mogą występować, ale jedynie jako tło dla aromatów chmielowych i powinny mieć one czysty, zbożowy charakter, bez nut karmelowych czy melanoidynowych. Owocowe estry powstałe w wyniku fermentacji są dopuszczalne jedynie na niskim poziomie i nie mogą wybijać się ponad pozostałe składowe bukietu. Dominujące nuty cebuli lub czosnku wynikające z zastosowanego chmielu są wadą, podobnie jak wyraźna trawiastość oraz aromaty kwasu izowalerianowego lub diacetylu.
Wygląd: Barwa od jasnozłotej do ciemnozłotej. Lekka opalizacja spowodowana chmieleniem na zimno jest dopuszczalna. Piana koloru białego, od średnio obfitej do obfitej, gęsta i trwała.
Smak: Intensywnie chmielowy; o charakterze cytrusów, owoców tropikalnych, żywicy, sosny, kwiatów, czarnej porzeczki i innych typowych dla amerykańskich odmian chmielu. Słodowość występuje jedynie na niskim poziomie, stanowiąc tło dla smaków chmielowych i ma ona czysty, zbożowy charakter bez nut karmelowych czy melanoidynowych. Owocowe estry powstałe w wyniku fermentacji są dopuszczalne jedynie na niskim poziomie i nie mogą wybijać się ponad pozostałe składowe smaku. Minimalne akcenty alkoholowe w mocniejszych interpretacjach nie powinny być traktowane jako wada, choć w przypadku najlepszych reprezentantów stylu będą one niewyczuwalne. Dominujące nuty cebulowe, czosnkowe lub trawiaste są wadą, podobnie jak posmaki kwasu izowalerianowego lub diacetylu. Ogólny balans piwa przesunięty zdecydowanie w stronę chmielowo–goryczkową z wytrawnym finiszem.
Goryczka: Od średnio wysokiej do bardzo wysokiej. Może być lekko zalegająca, ale nie powinna być mocno ściągająca, łodygowa, piołunowa lub w inny sposób nieprzyjemna w odbiorze.
Odczucie w ustach: Treściwość od średnioniskiej do średniej. Wysycenie od średniego do średniowysokiego. Minimalne alkoholowe rozgrzewanie nie powinno być traktowane jako wada, choć w przypadku najlepszych reprezentantów stylu będzie ono niewyczuwalne. Wyraźne odczucia ściągające są wadą.
Ogólne wrażenie: Zdecydowanie chmielowa, goryczkowa i wytrawna odmiana American IPA, z bardzo ograniczonymi cechami słodowymi.
Surowce: Bazę piwa stanowi amerykański dwurzędowy słód pale ale, którego najlepszym odpowiednikiem dostępnym w Europie jest słód pilzneński. Słody karmelowe i specjalne, jeśli w ogóle zostaną użyte, powinny stanowić niewielką część zasypu, gdyż wszelkie wybijające się smaki słodowe są niepożądane. Niezbędne jest użycie amerykańskich lub nowofalowych odmian chmielu. W celu uzyskania pożądanego aromatu i smaku stosuje się często chmielenie na zimno. Neutralne drożdże górnej fermentacji o stosunkowo czystym profilu smakowym.
Przykłady komercyjne: Browar Pinta „Modern Drinking”, Browar Stu Mostów „Salamander West Coast IPA”, Browar Palatum „Primus”, Browar Piwne Podziemie „Gold Digga”, Browar Rockmill “californiCATion”, Browar Funky Fluid “Let me ride”, Browar Trzech Kumpli “Califia”.