Parametry
Ekstrakt początkowy: 20-30° Blg
Ekstrakt końcowy: 4-8° Blg
Zawartość alkoholu: 8-13% obj.
Goryczka: 30-60 IBU
Barwa: 14-45 EBC

Wygląd
Barwa od ciemnozłotej do brązowej, często z rubinowymi przebłyskami. Może wykazywać zmętnienie na zimno, ale generalnie powinno być klarowne. Piana od kremowej do jasnobrązowej, może być mało obfita i nie trwała, ale powinna być gęsta.

Aromat
Główne komponenty aromatu to: słodowość, estry owocowe i aromaty odchmielowe. Balans między nimi powinien być przesunięty w stronę słodowości. Na pierwszym planie obecna jest słodowość na poziomie co najmniej średnio wysokim. Może ona przyjmować różne formy, ale najlepsze piwa będą cechować się aromatami chlebowymi, karmelowymi, palonego cukru, melasy, toffi, czerwonych owoców, orzechowymi. Na drugim planie wyraźne powinny być estry owocowe na poziomie od średniego do średnio wysokiego. Powinny nadawać piwu złożoności i mogą kojarzyć się z: czerwonym jabłkiem, gruszką, brzoskwinią, truskawką, jagodami, śliwką czy suszonymi owocami. Aromaty chmielowe na poziomie od niskiego do średniego występują w tle i mają typowy angielski charakter (kwiatowy, ziemisty, porzeczkowy, tytoniowy). W tle występować mogą także maksymalnie średnio niskie aromaty utlenienia oraz alkoholowe. Aromaty pochodzące z utlenienia, o ile obecne kojarzyć powinny się ze wzmacnianymi winami, a alkoholowość na myśl powinna przywodzić dobrej jakości likiery i destylaty owocowe (brak fuzli i nut rozpuszczalnikowych).

Smak
Smak jest bardzo bogaty i złożony. Wszystkie nuty powinny wzajemnie się uzupełniać i tworzyć harmonijną kompozycję. Balans piwa jest przesunięty wyraźnie w stronę słodyczy, ale nie powinna ona być dominująca, cukrowa i zalepiająca. Na pierwszym planie wyczuwalna jest wysoka słodowość, która może przybierać charakter chlebowy, ciasta, herbatników, karmelowy, melasy, orzechowy lub suszonych owoców. Na drugim planie wyraźnie odznaczać powinny się estry owocowe na poziomie od średniego do średnio wysokiego. Podobnie jak w aromacie estry powinny nadawać piwu złożoności i mogą kojarzyć się z: czerwonym jabłkiem, gruszką, brzoskwinią, truskawką, jagodami, śliwkami czy suszonymi owocami. Angielskie chmiele o kwiatowym, ziemistym, tytoniowym lub porzeczkowym charakterze na poziomie od niskiego do średniego, tworzą kontrast dla smaków słodowych i owocowych powodując, że piwo jest wielopoziomowe i jeszcze bardziej złożone.  W tle występować mogą maksymalnie średnio niskie nuty utlenienia oraz średnie nuty alkoholowe. Utlenienie o ile obecne kojarzyć powinno się ze wzmacnianymi winami, a alkoholowość na myśl powinna przywodzić dobrej jakości likiery i destylaty owocowe (brak nut fuzlowych i rozpuszczalnikowych). Finisz półwytrawny do słodkiego. Posmak powinien być długi i złożony, w najlepszych wersjach likierowo-słodowo-owocowy.

Goryczka
Od średniej do wysokiej. W jaśniejszych i młodszych piwach przeważnie będzie bardziej wyczuwalna niż w wersjach ciemniejszych i starszych. Jej pochodzenie powinno być głównie od chmielowe, ale tworzyć odczucie goryczki może także alkohol. Jej główną rolą jest balansowanie słodyczy. Może być długa, ale powinna być gładka, nigdy ostra i zalegająca.

Odczucie w ustach
Pełnia od średnio wysokiej do wysokiej. Wysycenie niskie do średniego. Wyczuwalnie lepkie i aksamitne od cukrów resztkowych. Nie powinno jednak sprawiać wrażenia niedofermentowanego. Odczucie zalegającej cukrowej słodyczy będzie wadą. Rozgrzewanie alkoholowe o ile obecne, może być maksymalnie na średnim poziomie, ale nigdy drażniące i szczypiące. Brak ściągania.

Komentarz
Mocne, słodowe, gęste, aksamitne, degustacyjne, piwo górnej fermentacji. Tworzą je bogate i złożone smaki słodowe z wyraźnymi nutami owocowymi, wsparte nuty brytyjskiego chmielu i szlachetnego utlenienia. Idealny wybór na długą degustację podczas zimowego wieczoru.

Surowce i technologia

Skład i pH wody powinny zostać każdorazowo dobrane pod kątem projektowanej receptury. Niemniej jednak sugeruje się trzymanie poniższych widełek:
– Ca (wapń) – 50-100 ppm
– Mg (magnez) – 0-30 ppm
– Na (sód) – 0-100 ppm
– Cl (chlorki) – 50-150 ppm
– SO4 (siarczany) – 50-100 ppm
– HCO3 (dwuwęglany) – 40-120 ppm

Podstawę zasypu stanowi słód Pale Ale. Uzupełnienie mogą stanowić słody karmelowe dowolnej barwy, póki nie wnoszą one aromatów zbyt prażonych. Wysoką gęstość można również uzyskać przez długie gotowanie brzeczki, a wszelkie karmelowe aromaty, które mogą powstać w wyniku takiego procesu, są pożądane.

Angielskie odmiany chmielu tj. Northdown, Target, East Kent Goldings lub Fuggles dodawane głównie w pierwszych minutach gotowania. W jaśniejszych i bardziej chmielowych wersjach można rozważyć dodatek chmielu smak i aromat.

Silne, brytyjskie, zdrowe drożdże o wysokiej tolerancji na alkohol i umiarkowanej produkcji estrów owocowych.

2024-11-21: Łukasz Wróblewski – opracowanie opisu stylu