Autor: Przemysław Szczepańczyk
opis pochodzi z Kompendium Piwa Viking Malt
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 11-12,5°Blg
Ekstrakt końcowy: 2-3°Blg
Zawartość alkoholu: 4,1-5,6% obj.
Goryczka: 15-25 IBU
Barwa: 5-10°EBC
Najpopularniejszy styl w południowych Niemczech. Codzienne pełne piwo o słodowym smaku, pokazujące kunszt bawarskich piwowarów.
Wyróżniki stylu:
Jasne, czyste, słodowe, pełne, orzeźwiające bawarskie piwo. Gładkie, pijalne, wytrawne, o wyczuwalnej, ale wycofanej chmielowości i goryczce. Mniej chmielowe, bardziej słodowe i pełniejsze od niemieckiego pilznera.
Historia:
Stworzone w monachijskim browarze Spaten w 1894 roku jako konkurencja dla piw pilzneńskich. Po II wojnie światowej stało się najpopularniejszym stylem piwa w południowych Niemczech.
Aromat:
Średnioniski aromat słodowy o charakterze zbożowym, jasnego chleba. Słodowość pochodzi ze słodu pilzneńskiego – nuty prażone, ciemnego chleba, tostowe, karmelowe są niedopuszczalne. Niski do średnioniskiego aromat niemieckich szlachetnych chmieli o ziołowym lub kwiatowym charakterze. Czysty lagerowy charakter jest najbardziej odpowiedni, ale dposzczalne są niskie nuty DMS i/lub H2S. Brak estrów owocowych, diacetylu. Piwo powinno być pite świeże, więc wyraźne aromaty wynikające ze starzenia się są wadą.
Wygląd:
Barwa słomkowa do jasnozłotej. Klarowne. Piana biała o średniej do średniowysokiej trwałości, obfitości i zwartości.
Smak:
Średnioniski smak słodowy o zbożowym lub chlebowym charakterze. Sprawiać może wrażenie lekko słodkiego, za co odpowiadać może użycie wody o mineralizacji zbliżonej do wody monachijskiej, bogatej w jony chlorkowe. Niskie do średnioniskich nuty niemieckich chmieli kontrastują ze słodowością tworząc złożony profil, skupiony jednak na słodach. Piwo powinno mieć gładki, wytrawny, krótki finisz zachęcający do kolejnego łyka. W finiszu tym wyczuwalne powinny być zarówno nuty słodowe, jak i chmielowe.
Goryczka:
Średnioniska, chmielowa. Nie może być gryząca i zalegająca. W finiszu jest odrobinę mniej wyczuwalna niż słodowość, którą kontruje i to dzięki niej piwo nie sprawia wrażenia słodkiego i jest wysoko pijalne.
Odczucie w ustach:
Pełnia średnia, tekstura lekka, ale nie wodnista. Wysycenie średnie do średniowysokiego.
Surowce i technologia:
Całość zasypu stanowi słód pilzneński, niemieckie ziołowe lub kwiatowe chmiele, czyste niemieckie drożdże dolnej fermentacji. Zacieranie dekokcyjne nie jest typowe dla tego stylu.
Przykłady komercyjne:
Augustiner Lagerbier „Hell”, Hacker-Pschorr „Münchner Gold”, Löwenbraü „Original”, Paulaner „Premium Lager”, Spaten „Premium Lager”, Weihenstephaner „Original”