Ogólne wrażenie:
Mocne, pełne w smaku amerykańskie ale, które rzuca podniebieniu wyzwanie i nagradza je pełnymi słodowymi i chmielowymi smakami oraz znaczną goryczką. Smaki są wyraźne, ale uzupełniają się i są mocniejsze oraz bogatsze niż w przeciętnie mocnych amerykańskich pale lub amber ales.
Aromat:
Średni do wysokiego aromat chmielowy, najczęściej cechujący się cytrusowością oraz żywicznością, choć można odnaleźć cechy związane z innymi amerykańskimi lub nowofalowymi odmianami (owoce tropikalne, białe owoce, melon itp.). Umiarkowana do wyraźnej słodowości wspierająca profil chmielowy, najczęściej występującej jako średnia do ciemnej karmelowości, możliwie chlebowa lub tostowa, z nutami lekko prażonymi w tle i w niektórych przypadkach zauważalnie czekoladowymi. Generalnie prezentuje czysty do umiarkowanie owocowego profil estrowy. Umiarkowane aromaty alkoholowe mogą być dostrzegalne, ale nie powinny być rozgrzewające, drażniące lub rozpuszczalnikowe.
Wygląd:
Średnio bursztynowe do głęboko miedzianego lub jasno brązowego. Umiarkowanie niska do średnich rozmiarów piana o barwie od złamanej bieli do lekkiego beżu. Może być niezbyt trwała. Wysoka klarowność. Po zakręceniu szkłem, wysoka zawartość alkoholu i lepkość widoczna jest w postaci charakterystycznych „nóg” („legs”) na ściankach naczynia.
Smak:
Średni do wysokiego dekstrynowo-słodowy z pełnym zakresem karmelowości, toffi, ciemnych owoców. Niska do średniej tostowość, chlebowość lub melanoidynowość są opcjonalne i mogą dodawać złożoności. Średnio-wysoka do wysokiej goryczki chmielowej. Słód daje średnie do wysokie odczucie słodkości w smaku, choć finisz może być nieznacznie słodki lub nieco wytrawny. Umiarkowany do wysokiego smak chmielowy. Niskie do umiarkowanych estry owocowe. Smaki chmielowe zbliżone do tych w aromacie (cytrusowe, żywiczne, tropikalne, białe owoce, melon itp.). Obecność alkoholu może być dostrzegalna, ale ostre lub rozpuszczalnikowe smaki alkoholowe są niepożądane. Smaki prażonych słodów są dozwolone, ale powinny pozostawać w tle. Smaki słodów palonych nie są stosowne. O ile na podniebieniu wyczuwalna jest silna słodowość, o tyle finisz powinien być gorzki do gorzko-słodkiego. Nie powinien być syropowaty i niedostatecznie odfermentowany. W posmaku typowo słód, chmiel, oraz dostrzegalny alkohol.
Odczucie w ustach:
Średnia do pełnej treściwości. Rozgrzewająca alkoholowość może być obecna, ale nie przesadnie. Jakiekolwiek obecne odczucie ściągania powinno pochodzić od wyraźnej goryczki chmielowej i nie powinno być nieprzyjemne dla podniebienia. Średnio-niskie do średniego nagazowania.
Komentarze:
Ten „pojemny” styl może określać różnego rodzaju piwa, w tym współczesne Double/Imperial Red/Amber Ales i inne mocne, zarazem wyraziście słodowe, jak i mocno chmielowe piwa, które nie mieszczą się w klasie Barleywine’ów. Zróżnicowanie pozwala na to, że styl może być postrzegany jako mocne American Amber Ale z miejscem na interpretacje innych imperialnych wersji niskoekstraktowych amerykańskich Ales. Wiele East Coast IPAs może lepiej pasować do tej kategorii, jeśli mają znaczący udział w zasypie słodu crystal lub bardziej słodko-słodowy finisz.
Historia:
Jeśli współczesne kraftowe wersje są rozwijane jako imperialne, mocne odmiany amerykańskich amber lub red Ales, to styl ma dużo wspólnego z historycznymi amerykańskimi stock ales. Mocne, słodowe piwa były obficie chmielone, aby lepiej przechowały się jako zapas wyrobiony jeszcze przed nastaniem prohibicji w Stanach Zjednoczonych. Taki sposób wyrabiania stock ales nie jest kontynuowany, ale podobieństwa stylów są znaczne. Stone Arrogant Bastard powstał z brzeczki pale ale, która została omyłkowa przygotowana ze zbyt dużej ilości składników – w ten sposób stworzono coś, co mogło być pierwowzorem dla imperial red/amber ale. Great Lakes po raz pierwszy uwarzył Nosferatu na początku lat 90. XX w. i nazwał go jako stock ale, jednak teraz określone jest jako imperial red ale. Czy to za sprawą bezpośredniej historycznej inspiracji czy też przez przypadek, styl rozwinął się niezależnie od piwnej rewolucji (craft beer era) i stał się całkiem popularny.
Charakterystyczne składniki:
Dobrze zmodyfikowany słód jasny (pale malt) jako baza. Pewne wyraziste słody mogą być stosowne, typowe są średnie do ciemnych słody kryształowe (crystal malts). Podstawą są cytrusowe lub sosnowe chmiele amerykańskie, jednak jakiekolwiek inne odmiany amerykańskie lub nowofalowe mogą być użyte w odpowiedniej ilości, jednak nie powinny ścierać się ze słodowym charakterem piwa. Na ogół używane są dobrze odfermentowujące drożdże amerykańskie.
Porównanie stylu:
Ogólnie nie tak mocne i bogate jak American Barleywine. Bardziej zbalansowane słodowo w porównaniu z American lub Double IPA, jednak z bardziej amerykańskim chmieleniem niż może być to tolerowane w English Strong Ale.
Parametry:
Gęstość początkowa: 15,2 – 21,5°Blg
Gęstość końcowa: 3,6 – 6,1°Blg
Goryczka: 50 – 100 IBUs
Barwa: 7 – 19 SRM
Zawartość alkoholu: 6,3 – 10% obj.
Przykłady komercyjne:
Bear Republic Red Rocket Ale, Great Lakes Nosferatu, Terrapin Big Hoppy Monster, Port Brewing Shark Attack Double Red, Stone Arrogant Bastard.